Jagnięcy Szczyt (słow. Jahňací štít) wznosi się majestatycznie na wysokość 2230 metrów n.p.m. w słowackiej części Tatr
Wysokich.
Jest najbardziej wysuniętym
na północny wschód masywem grani głównej Tatr Wysokich.. Kształtem przypomina granitową
piramidę. Dolna część stoków Jagnięcego Szczytu była dawniej wypasana. Nazwa Jagnięce
lub Hala Jagnięca odnosiła się pierwotnie właśnie do dolnych fragmentów
Jagnięcej Grani i wiązała się z wypasem jagniąt, a od niej powstała nazwa
szczytu. Używano dawniej też formy Jagnięcy Wierch.
Przez wierzchołek
Jagnięcego Szczytu przebiegała dawniej granica pomiędzy dobrami jaworzyńskimi a
własnością „chotarów” z Kieżmarku i Białej Spiskiej (w latach 1412–1769 tereny
te należały do Polski). Do końca XIX wieku stał na szczycie kopiec graniczny. Pierwsze
odnotowane wejście 9 sierpnia 1793 r.
zaliczył Robert Townson i spiski przewodnik Hans Gross. Jednak wcześniej na Jagnięcym
Szczycie bywali pasterze, kłusownicy, a także górnicy, którzy w XVIII wieku na jego
północno-zachodnim grzebieniu wydobywali miedź. Jagnięcy Szczyt leży na skraju
Tatr Wysokich, w bezpośrednim sąsiedztwie Tatr Bielskich, dzięki czemu oferuje niezwykłe, malownicze widoki na oba pasma wyraźnie różniące się charakterem. Ze szczytu rozciąga się
wspaniała, rozległa panorama, a w dolinach u jego podnóża oraz na jego zboczach
można spotkać duże stada kozic górskich, zatem nie marnujmy czasu i ruszajmy na
szlak.. Zapraszam na kolorową fotorelację ze wspinaczki na Jagnięcy Szczyt pod
linkiem poniżej.
Ja chcę te koziczki podziwać w plenerze...
OdpowiedzUsuńPrzepiękne ujęcia:) Kozica w postaci modelki? To się chyba nieczęsto zdarza.
OdpowiedzUsuń