Zdjęcie:

piątek, 21 grudnia 2018


Romanka to szczególny szczyt Beskidu Żywieckiego. Co prawda nie plasuje się na podium najwyższych szczytów tego pasma, zajmując ósme miejsce na liście, jednak niepodzielnie dominuje w tzw. „Grupie Lipowskiego Wierchu i Romanki”. Jest najwyższym szczytem tej grupy. Romanka to także drugi najwyższy masyw beskidzki leżący całkowicie na terytorium Polski i drugi po Pilsku szczyt centralnej części Beskidów. Względna różnica wysokości 
od podstawy do szczytu wynosi 700 m. Lasy Romanki to jeden z większych terenów leśnych w Beskidzie Żywieckim. Razem z Babią Górą i Policą stanowi najrozleglejszy kompleks górnoreglowego lasu w polskich Beskidach. Niemal całe stoki Romanki porasta drzewostan iglasto-liściasty, w którym dominuje świerk pospolity, buk, jodła, jarzębina, porzeczka skalna i dziki bez koralowy. 
Las na szczycie Romanki jest przerzedzony wskutek tego, że osiąga tutaj górną granicę swojego naturalnego zasięgu, niżej jednak na stokach las ma się dobrze. Majestatyczny, stożkowy masyw Romanki wyraźnie wypiętrzający się w linii grzbietowej Rysianka – Kotarnica, rozpoznawalny jest z dużych odległości, a jego piękny, malowniczy wizerunek przyciąga wzrok o każdej porze roku. Wspinałem się na Romankę wiosną, latem, jesienią i zimą. 
Za każdym razem odkrywała ona przede mną odmienne, 
cudowne oblicze..


Z uwagi na dziki i dziewiczy charakter podszczytowych partii górnoreglowego boru świerkowego Romanki, od 1963 roku 
zostały one objęte granicami rezerwatu, w celu ochrony jednego 
z ostatnich fragmentów pradawnej puszczy karpackiej. 
Powierzchnia rezerwatu wynosi 124,5 ha. W granicach rezerwatu znajdują się partie lasu położone na wysokości od 1150 m n.p.m. 
do 1366 m n.p.m.. Na jego obszarze ochronie podlegają fragmenty naturalnego drzewostanu boru świerkowego regla górnego w różnych stadiach i fazach rozwojowych oraz formacje i głazowiska skalne. Można zaobserwować tutaj dorodne okazałe drzewostany ze świerkiem, którego wiek dochodzi do 250, a nawet 300 lat, sektory młodej świerczyny, jak również pozbawione drzew partie szczytowe masywu Romanki. To najlepszy obraz naturalnych procesów rozpadu drzewostanu i ich odnawiania młodym pokoleniem. Rezerwat Romanka jest bardzo cenny ze względów przyrodniczych, na jego obszarze można obecnie napotkać największych polskich drapieżników: wilka, niedźwiedzia czy rysia. I właśnie ten ostatni drapieżnik, jak wskazuje tytuł posta, będzie głównym bohaterem mojej wędrówki zboczami Romanki..
 

Zapraszam na obszerną fotorelację z tej wspaniałej wędrówki pod linkiem:



Brak komentarzy:

Prześlij komentarz